Getuigenissen
Bij Evangelie Gemeente De Deur Eindhoven hebben we de bijzondere kracht van Gods liefde in actie gezien. Mensen die worstelden met verslaving, pijn, of leegte hebben een nieuw begin gevonden en ervaren nu vrede, vreugde en hoop. Laat je inspireren door deze persoonlijke verhalen van geloof en verandering – bewijzen dat bij God niets onmogelijk is.
Stephan
Geboren en getogen in Zuid-Afrika groeide ik op in een gezin waar het vanzelfsprekend was om op zondag naar de kerk te gaan. Dat hoorde er gewoon bij – het was iets wat je deed, maar verder betekende het niet veel. God en geloof speelden eigenlijk geen diepe rol in ons leven.
Totdat mijn vader tot bekering kwam in de Apostolic Faith Mission (AFM). Hij nam ons mee, en daar – in die kerk – had ik voor het eerst een echte ontmoeting met God.
Toch raakte ik Hem in de jaren daarna kwijt. Door de gebruikelijke rebellie van het tienerleven schoof God langzaam naar de achtergrond, zonder dat ik het goed doorhad. Ook mijn relatie op dat moment weerspiegelde die afstand. Na het verbreken ervan raakte ik steeds meer verweven met dingen waarvan ik ooit zelf had gezegd dat ze verkeerd waren. Mijn hart ging meer open voor de wereld dan voor God.
Ik woon inmiddels al jaren in Nederland. Terugkijkend geloof ik dat God mij al die tijd beschermd heeft. Hoe eigenwijs of trots ik ook was – er bleef altijd dat zachte stemmetje in mijn hoofd: “Zal je dat wel doen?” of “Weet je zeker dat je dit wilt zeggen of doen?” Hij was er, zelfs toen ik Hem niet zocht.
Op een zaterdagochtend in juli 2021 sprak God mij op een directe manier aan. Het was alsof Hij naast me stond, zoals bij de jonge Samuel. Hij zei: “Het is tijd dat je terugkomt naar de kerk.” Diezelfde dag begon ik te zoeken naar een kerk die leek op de AFM. Via YouTube kwam ik uit bij De Deur in Den Bosch. Op 8 augustus 2021 gaf ik mijn leven opnieuw aan Jezus. Wat Hij mij gaf was geen veroordeling, maar een overdosis vergeving.
Vanaf dat moment voelde ik rust. Vrede. Ik wist: ik ben thuisgekomen. God begon het herstelwerk in mij – Hij hielp me om vergeving te vragen én te geven, ook aan mensen die ik in de jaren zonder Hem had gekwetst.
Mijn huwelijk hield helaas geen stand. Maar zelfs daar – midden in het verdriet en de onzekerheid – trok God mij erdoorheen. Hij zorgde voor een woning op een moment dat het bijna onmogelijk leek iets te vinden. Binnen twee weken had ik een huis, groot genoeg om mijn dochters bij me te laten slapen.
En Hij bracht Annemieke op mijn pad – mijn vrouw met wie ik Hem nu samen mag dienen. God is het fundament van ons huwelijk en van ons leven samen.
Elke dag dank ik Hem. Omdat Hij mijn ogen heeft geopend. Omdat ik niet meer hoef te zoeken naar tijdelijke voldoening. Omdat ik weet dat Hij voor mij zorgt. Niet alleen gisteren, maar ook morgen.
Ik ben dankbaar voor wat Hij tot nu toe in mijn leven gedaan heeft. Dat ik Zijn kind mag zijn. Dat ik Hem “mijn Papa” mag noemen.

Junior
Ik kom uit een niet-gelovig gezin en hield me daarom weinig tot niet bezig met God. Toch wist ik diep vanbinnen dat er iets meer was.
Vanaf mijn tiende tot mijn achttiende heb ik bij PSV in de jeugd mogen spelen. Hierdoor heb ik veel van de wereld mogen zien en veel ontvangen van PSV. Op school merkte ik dat veel kinderen dat leven graag wilden hebben en dachten dat het een geweldig leven was. Maar wat niemand wist, is dat ik van binnen leeg was en vaak huilde in mijn kamer. Niemand kende het verdriet dat ik ervaarde. Ik ging namelijk altijd met een masker op de deur uit.
Naarmate ik ouder werd, was ik onbewust op zoek naar iets om de leegte in mijn hart te vullen. Ik begon naar clubs te gaan en was erg gefocust op mijn uiterlijk, door alleen maar dure merkkleding te dragen. Ik merkte dat al deze dingen slechts een tijdelijke vervulling boden, en dat mijn hart nog steeds leeg was, ondanks alles wat ik deed.
Ik had een hele goede vriend met wie ik dezelfde levensstijl deelde. We wilden vaak uitgaan en dure merkkleding dragen. Plotseling gaf hij zijn leven aan Jezus, en ik zag een verandering in hem. Ik zag een hele andere vriend, hij had een vreugde en liefde die ik nog niet kende. Opeens zei hij: “Ik ga niet meer mee naar de clubs. Ik dien nu Jezus." Ik begreep niet hoe hij een diepe vervulling kon hebben en al deze wereldse dingen niet meer willen doen. Hij begon mij te vertellen over Jezus en zei dat ik Jezus een kans moest geven, omdat Hij mijn pijn en verdriet kon wegnemen.
In 2016 besloot ik voor het eerst in mijn leven een kerkdienst te bezoeken, want ik wilde zien of Jezus echt de God was die mij kon veranderen.
Ik herinner me nog als de dag van gisteren dat ik de dienst binnenliep en een liefde en rust over mij heen kwamen, zoals ik nog nooit eerder had ervaren. Niet van vrienden, niet van mijn ouders, en niet van het uitgaansleven. Tijdens de preek besefte ik dat deze precies ging over mijn leven. Op dat moment wist ik dat God deze dag had uitgekozen om tot mij te spreken. Ik was iemand die nooit huilde, maar de ontmoeting met God liet mij zien hoeveel Hij van mij houdt. Ik ervoer dat Hij tegen me zei: “Ik ken je pijn en verdriet. Ik ga je geven waar je naar op zoek bent. Je staat er niet alleen voor.” Na jaren niet te hebben gehuild, brak ik in tranen uit, omdat ik wist dat dit de liefde was waar ik altijd naar had gezocht.
Die dag wist ik dat ik de liefde die ik had ervaren, elke dag wilde blijven ervaren. Ik besloot om God aan te nemen als
Ik ben God zo dankbaar dat hij mijn heeft laten zien hoeveel hij van mij houd en wat hij allemaal voor mij zondes heeft moeten doen om mij te kunnen redden. Ik ben God zo dankbaar voor zijn liefde van iemand die gebroken was van binnen ben ik nu een persoon geworden die in vreugde leeft. Ik heb werkelijk mogen ervaren wat God allemaal voor wonderen in mijn leven heeft gedaan. Hij zorgt voor mij, hij beschermt mij en hij zegent mij.
Dat is de God die ik heb leren kennen, een God die een persoonlijke relatie wilt en een hemelse vader die jou een liefde kan geven die deze wereld niet kent en niet kan geven.
Mijn beste keus die ik heb kunnen nemen is mijn te leven geven aan Jezus, hem centraal te maken in mijn leven.

Leon
Ik ben Leon, geboren en getogen in Best. Ik groeide op in een gezin waar hard werken centraal stond. Mijn vader werkte altijd, en wij als kinderen hielpen mee. “Eerst werken, dan is er tijd voor wat anders,” was het motto. Maar terwijl mijn vader werkte, voelde ik de afwezigheid van quality time. Ik zag hoe vaders van mijn vrienden tijd vrijmaakten voor hun gezin, en dat maakte mij vaak boos.
Tijdens mijn tienerjaren begon ik dingen uit te proberen. Ik rookte, raakte betrokken bij verkeerde gewoontes en probeerde telkens weer te stoppen, maar viel keer op keer terug. Ik had een plan voor mijn leven: de zaak van mijn vader overnemen, trouwen met mijn vriendin en een huis met wat grond kopen. Alles leek gepland, maar het liep totaal anders. Rond mijn negentiende werd ik ziek door houtstof en kon ik de zaak niet overnemen. Mijn relatie liep stuk, en ik zag mijn leven instorten.
Ik probeerde rust te vinden. Ik reisde naar de Sahara in Marokko en maakte daar een punt in mijn leven: "Ik ga ervoor, of ik stop ermee." Terug in Nederland bleef ik rondzwerven, maar vond nergens echt richting. Tot ik op een camping in Zwolle terechtkwam, alleen, zonder eten. Daar ontmoette ik twee jonge jongens die over God begonnen te praten. Ik had niets te doen, dus luisterde. Ze nodigden me uit om mee te eten en daarna naar de kerk te gaan. Ik kon moeilijk nee zeggen, en dus ging ik mee.
Voor het eerst hoorde ik een preek die ik echt begreep. De mensen in de kerk waren blij, verwachtingsvol, en hun enthousiasme raakte me. Ik wilde maar één dag blijven, maar bleef drie dagen. De gedachte aan een persoonlijke relatie met God bleef me bij. Die zondag besloot ik naar de kerk te gaan. Ik erkende mijn fouten, vroeg God om vergeving en accepteerde Jezus als mijn Redder en Heer.
Na die dag veranderde mijn leven radicaal. De rust die ik in mijn hart kreeg, was ongekend. Mijn zorgen kregen een plek, en ik begon in te zien hoe mijn leven anders kon zijn. Ik worstelde met racisme, maar God leerde me dat ieders waarde gelijk is. En toen kwam de test: ik werd verliefd op een Antiliaanse vrouw. Het was een worsteling, maar God leerde me wat liefde echt betekent. Inmiddels ben ik 16 jaar getrouwd, heb drie kinderen en een thuis waar ik gelukkig ben.
Het leven met God heeft mij laten zien dat Zijn plan altijd beter is dan mijn eigen plannen. Hij heeft mij keer op keer geholpen en geleid. Als je meer wilt weten, kom gerust langs bij De Deur Eindhoven. Ik deel graag mijn verhaal verder.

Nenkoumba
Ik ben Nenkoumba, 25 jaar, en ik wil graag mijn verhaal delen, omdat ik weet dat het leven soms vragen kan oproepen die alleen God kan beantwoorden. Mijn moeder was christelijk en mijn vader islamitisch, maar zij gingen uit elkaar toen ik geboren werd. Ik groeide dus op tussen twee werelden, met veel verschillende invloeden.
Toen ik 12 jaar oud was, begon ik met mijn gezin naar de kerk te gaan. Het was niet de eerste kerk waar ik kwam, want ik was gewend om met mijn familie naar allerlei kerken te gaan. Dat klinkt misschien interessant, maar eerlijk gezegd voelde het vooral verwarrend. Ik wist niet meer wat echt was en waar ik thuishoorde.
In die tijd was ik heel gesloten. Ik hield mijn leven voor mezelf en vertelde niemand wat er echt in mij omging. Ja, ik kende God een beetje. Ik wist dat Hij er was, maar twijfelde vaak. Ik kon niet geloven dat Hij echt iets met mij te maken had. Op een dag besloot ik Hem uit te dagen. Ik bad en zei: "God, als U echt bent, laat mij dit alsjeblieft zien."
Wat daarna gebeurde, zal ik nooit vergeten. Tijdens een preek van ps. Bohórquez leek het alsof hij precies wist wat er in mijn leven speelde. Hij sprak rechtstreeks over de dingen waar ik mee worstelde, alsof God via hem antwoord gaf op mijn vragen. Het was alsof God mij aankeek en zei: "Ik zie jou. Ik weet wat je doormaakt." Die dag gaf ik mijn leven aan God, en ik twijfelde geen moment meer.
Ik kan niet uitleggen hoe het voelde, behalve dat er een enorme last van mijn schouders viel. Het was alsof ik adem kon halen, echt ademhalen, voor het eerst in mijn leven. Ik voelde me verlicht, vrij, en gevuld met een vrede die ik nooit eerder had gekend.
Nu, jaren later, weet ik dat God altijd bij me is. Hij heeft mij nooit in de steek gelaten. In alles wat ik doe, voel ik Zijn aanwezigheid en hulp. Hij herinnert mij eraan wat Hij in Zijn Woord zegt: dat Hij van ons houdt en dat Hij voor iedereen een groot plan heeft. Zelfs toen ik dat meisje van 12 was, wist God al precies wat Hij met mijn leven wilde doen.
Daarom wil ik dit delen: je weet nooit wie jouw leven kan raken. Misschien denk je dat je te jong bent, of dat het nog niet het juiste moment is om je leven aan God te geven. Maar geloof me, als God een plan voor je heeft, zal Hij het mogelijk maken, ongeacht wat jij denkt of voelt. God vraagt je niet om perfect te zijn of alles op orde te hebben. Hij zegt: "Kom zoals je bent." En Hij zorgt voor de rest.
Dus, als je twijfelt, als je vragen hebt, stel ze aan Hem. Hij hoort je. En als je Hem toelaat, zal Hij je leven veranderen, zoals Hij dat met mij heeft gedaan.

Contact
Hastelweg 133
5652 CJ Eindhoven
Pastor William Bohórquez
© 2024 De Deur Eindhoven made by WebStudio Viv
Annemieke
Ik ben Annemieke en wil met jullie mijn getuigenis delen. Als kind groeide ik op in een gezin met mijn vader, moeder en 1 jaar jongere broertje. Wel een broertje met autisme.
Vaak was er strijd, ruzie, onenigheid en kreeg vaak te horen: jij red je wel, jij komt er wel. Ondanks dat dat ook wel zo is is het moeilijk om hierin op te groeien.
Ik was namelijk ook op zoek naar geliefd te worden, een omhelzing, een simpele zin als ik hou van jou of ik ben trots op jou. Ik voelde me erg eenzaam en alleen (terwijl ik uiteraard geliefd werd en er van me gehouden werd). Toch voelde ik me enorm leeg en alleen. Het gevoel werd zo groot dat ik de liefde ging zoeken in mensen. Maar steeds kwam ik thuis weer met dat lege en eenzame gevoel.
Mensen stelde me teleur, gingen me pesten, er ontstonden ruzies, enz. Waarom is er niemand die waarlijk om mij geeft en mij niet teleurstelt. Ik zocht het in feestjes, in alcohol, mensen pleasen maar niks was de oplossing. De leegte bleef.
Tot ik een vriendin Elyna leerde kennen die me uitnodigde mee te gaan naar de kerk. Ik bleef nee zeggen, want ergens was ik bang op weer een teleurstelling. Tot een avond ik toch besloot mee te gaan. Deze avond werd mijn hart totaal veranderd. Ik kan het moeilijk omschrijven, maar elke leegte in mijn hart werd gevuld met zoveel liefde die ik nog nooit had gevoeld. Een onvolwaardelijke liefde die God voor mij heeft werd op dat moment gevuld.
Iemand die mij nooit zal teleurstellen terwijl de wereld dit wel kan doen, iemand die mij zoveel liefde kan geven terwijl de wereld je pijn kan doen, iemand die je nooit zal laten vallen terwijl de wereld dit wel kan doen.
Jezus heeft voor mij de prijs betaald aan het kruis, zodat ik Zijn ware liefde heb kunnen aannemen in mijn hart. Zodat ik vrij gezet ben van angsten, eenzaamheid, alcohol, en nog veel meer. Daar ben ik tot op de dag van vandaag zo dankbaar voor.
Mocht jij Jezus nog niet kennen en kamp jij met eenzaamheid en leegte dan wil ik je uitdagen om Jezus te aanvaarden in je hart zoals ik heb gedaan en dan zul je zien dat je een totaal ander mens bent.

